Post mortem diatomearum, testae earum robustae et porosae, parietes cellularum, non putrescent, sed in fundum aquae subsidebunt et, post centena milia annorum accumulationis et mutationum geologicarum, in terram diatomaceam convertentur. Diatomitas effodi potest et latam varietatem usuum industrialium habet. Ad fabricanda filtra industrialia, materias insulationis caloris et soni, et cetera, adhiberi potest. Conditor Praemii Nobeliani, Alfredus Nobel, invenit silicem instabilem a diatomeis productam stabiliter portabilem fieri posse. Etiam conicitur oleum ex oleo ab antiquis diatomeis producto provenire. Creditur etiam tres quartas partes materiae organicae in terra ex photosynthesi diatomearum et algarum provenire.
href="https://www.dadidiatomite.com/uploads/retfdcv.jpg">
Diatomae in variis campis late adhibitae sunt
Sub microscopio, minerale diatomeae est materia porosa nanoscalaris porositate usque ad 90%, et regulariter et eleganter in circulos et acus disposita est. Propter porositatem magnam, multas proprietates technicas et physicas speciales habet, ut porositatem magnam, adsorptionem fortem, pondus leve, insulationem soni, resistentiam attritionis, resistentiam caloris et certam fortitudinem. Dissolutio diatomearum minerale diatomeae constituit — diatomitem.
Tempus publicationis: XXVII Aprilis MMXXI