Diatomis, pigmentis addita ad odorem extinguendum et adsorptionem odoris, in terris exteris per multos annos adhibita est; societates domesticae paulatim intellegunt diatomidem pigmentis et luto diatomearum applicatam egregiam praestare.
Tegumenta interiora et exteriora, materiae ornatus, et lutum diatomearum ex diatomite productum non solum noxia chemica non emittunt, sed etiam ambitum vitae meliorem reddunt.
Primum omnium, humiditas interior automatice aptari potest. Pars principalis diatomitis est silicatus, et tegumenta interiora et exteriora et materiae parietum ex eo productae proprietates superfibrae et porositatis habent, et pori subtilissimi quinquies ad sexies milia vel milia vicibus maiores sunt quam carbonis. Cum humiditas interior crescit, foramina subtilissima in pariete diatomitis humorem ex aere automatice absorbere et conservare possunt. Si humor in aere interiori minuitur et humiditas etiam imminuitur, materia parietis diatomitis humorem in poris subtilissimis conditum liberare potest.
Deinde, materia parietum diatomitarum adhuc functionem habet odorem peculiarem eliminandi et munditiam interiorem conservandi. Investigationes et experimenta ostendunt diatomitam posse fungi ut deodorans. Si oxidum titanii materiae compositae diatomitarum additur, odorem eliminare et chemica nociva diu absorbere et dissolvere potest, et parietes interiores diu mundos servare, etiam si fumantes in domo sunt, parietes non flavescunt.
Postremo, sed non minimo, secundum relationem investigationis, diatomites materiam ornat ut materiam quae allergiam homini causat absorbere et dissolvere possit, effectum curationis medicae producens. Absorptio et emissio aquae per materiam parietum diatomitem effectum cataractae producere potest et moleculas aquae in iones positivos et negativos dissolvere. Quia moleculae aquae involutae sunt, greges ionum positivos et negativos formantes, deinde, cum moleculis aquae ut vectoribus, in aere volitantes, bacteria necare possunt. Iones positivi et negativi in aere volitantes statim ab allergenis et aliis substantiis noxiis, ut bacteriis et mucore, circumdantur et separantur. Deinde, iones hydroxyl maxime activi in gregibus ionum positivorum et negativorum cum his substantiis noxiis violenter reagunt, et tandem eas in substantias innocuas, ut moleculas aquae, omnino dissolvunt.
Tempus publicationis: XXIV Iunii MMXXII